قرارمان آخر اردیبهشت

جهان موازی

چون کاسه‌ای که پُر شدنش بی‌صدا کند
از تو دلم پُر است ولی دَم نمی‌زنم

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
بایگانی
آخرین مطالب

وی نید اِ میراکِل این اَور لایفز

جمعه, ۸ بهمن ۱۳۹۵، ۰۱:۵۵ ق.ظ

در کاروانسرای شاه عباسی قدم میزدم ...در هوای سردِ بهمن ماه

وفکر میکردم این معماریِ ایرانی - اسلامی چقدر روح آدم را آرام میکند...و آن مغازه های جاجیم فروشی چقدر حسِ نوستالژیکِ قشنگی دارند

با این که شاید هیچ خاطره ای از آن روزگار و آن مردمان نداشته باشم که البته هم ندارم.

من همیشه طرفدارِ مدرنیته بوده ام ولی انگار اشتباه میکردم...هرچیزی قدیمی اش قشنگ تر است

چه موسیقی باشد، چه یک سازه ی قدیمی مثل همین کاروانسرا، چه یک آدمِ قدیمی باشد

قدیمی ها آدم را آرام میکنند

به نظرِ من ما از وقتی به بیراهه رفتیم که سنت هایمان فراموشمان شد

از وقتی که تصمیم گرفتیم خودمان نباشیم

از وقتی که جای معماریِ اصیلِ خودمان را به برج های سر به فلک کشیده دادیم

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۵/۱۱/۰۸
آفتاب ...

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی