میخواستم بی خیال شم
اما نمیشه
این روزا منو یاد روزای پیش دانشگاهی میندازه
همه وضعیتشون از من بهتره
نمیدون معیار های من اشتباه بودیا بقیه دارن جو الکی میدن
حس همون گمشده رو دارم که همه چیزو گم کرده ...
نه واقعا نمیخوام ناشکردی کنم ولی وقتی این چیزار میشنوم نگران آیندم میشم
انگار همه حواسشون بوده به یه موضوع و فقط من فکرشو نکردم
نمیدونم چرا اینطوری شد
ولی همه چیز خیلی عجیبه
تو بگو من عجله کردم ؟ تاوان چیزی رو پس میدم ؟ اشتباه کردم ؟ جایی پا کج گذاشتم
یا بقیه دارن دروغ میگن ...
بهمون کمک کن رفیق ... این نگرانی ها رو فقط تو میتونی پاک کنی از ذهنم
آرزوی بدبحتی برای هیچکس ندارم خودت میدونی
ولی حرفاشون ناراحتم میکنه نگرانم میکنه خستم میکنه
خودت میدونی
میشه نگاهمون کنی رفیق ؟
شکسته وار به درگاهت آمدم که طبیب به مومیایی لطف توام نشانی داد
