قرارمان آخر اردیبهشت

جهان موازی

چون کاسه‌ای که پُر شدنش بی‌صدا کند
از تو دلم پُر است ولی دَم نمی‌زنم

دنبال کنندگان ۳ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
بایگانی

اینجا جای عجیبی است...

سه شنبه, ۱۶ آذر ۱۴۰۰، ۰۶:۴۱ ب.ظ

دنیا خیلی عجیب غریبه ...

آدمی که ۵ سال و چند ماه تمام باهاش رفاقت کردم و چیز هایی از هم میدونیم که هیچکس دیگه نمیدونه ...راهش جدا شد ... روزی رو گذروندم امروز که هیچوقت فکرش رو نمیکردم بگذرونم ...

حال کسی که از رفیقش خنجر خورده باشه حال بدیه ...

من تنهایی رو خوب بلدم ... از پس این روز هامم برمیام ... خودمو میسازم و بلند میصم دوباره ؛ بقول معروف از طوفان که در آمدی دیگر آن آدمی نیستی که قبلا بودی ... من تو این سالها تنهایی رو خوب یاد گرفتم ... تلاشم رو از سر میگیرم و راه خودمو میرم 

فقط اینکه آدمی برام تموم شد که یه روزهایی همه ی دارایی من از جهان بود 

روزای سختی رو با هم گذروندیم بر عکس اغلب دوستی های نافرجام ... تو روز های خوشی تنهام گذاشت 

به هر حال دوباره خودمو پیدا میکنم ولی اینبار تنها

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۰/۰۹/۱۶
آفتاب ...

ارسال نظر

تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.