داستان این پست از گشتن در اینستا شروع میشود و دیدن یک آدمی در یک عکس کنار دریا که به نظرم چهره اش کنی آشنا میزند بعد میفهمم دوست دوران ابتدایی و راهنمایی و کلاس زبانم مرا (فارسی بگم ) دنبال میکند وبالعکس
ولی اصلا عکس العملی نشان نمیدهم نمیدانم این روز ها در من چه رخ میدهد که از صمیمی ترین دوستم که واقعا واژه ی دوست کم است برای توصیف...مدتهاست بی خبرم
پ.ن: پیدا کردن این دوست مذکور در اینستا حس خوبی را برایم زنده نکرد ...
پ.ن: رفیق من
هوای عشقت اومده
هوای قلب من بده
یه حالت عجیبیه
دلم دوباره پر زده
