تو پنداری که خوابی بود ...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

اینجا جای عجیبی است...

دنیا خیلی عجیب غریبه ...

آدمی که ۵ سال و چند ماه تمام باهاش رفاقت کردم و چیز هایی از هم میدونیم که هیچکس دیگه نمیدونه ...راهش جدا شد ... روزی رو گذروندم امروز که هیچوقت فکرش رو نمیکردم بگذرونم ...

حال کسی که از رفیقش خنجر خورده باشه حال بدیه ...

من تنهایی رو خوب بلدم ... از پس این روز هامم برمیام ... خودمو میسازم و بلند میصم دوباره ؛ بقول معروف از طوفان که در آمدی دیگر آن آدمی نیستی که قبلا بودی ... من تو این سالها تنهایی رو خوب یاد گرفتم ... تلاشم رو از سر میگیرم و راه خودمو میرم 

فقط اینکه آدمی برام تموم شد که یه روزهایی همه ی دارایی من از جهان بود 

روزای سختی رو با هم گذروندیم بر عکس اغلب دوستی های نافرجام ... تو روز های خوشی تنهام گذاشت 

به هر حال دوباره خودمو پیدا میکنم ولی اینبار تنها