۲۶ دی ۰۲ ، ۲۳:۴۵
قرارمان آخر اردیبهشت
جهان موازی
چون کاسه‌ای که پُر شدنش بی‌صدا کند
از تو دلم پُر است ولی دَم نمی‌زنم
دنبال کنندگان
۴
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
پیام های کوتاه
- ۱۲ تیر ۹۴ , ۰۱:۳۶من پشت کردم به همه دنیا تا رو به تو سجاده بندازم
- ۱۹ خرداد ۹۴ , ۱۸:۳۸بال تنها غم غربت به پرستویم داد
- ۱۸ خرداد ۹۴ , ۱۵:۲۱من لی غیرک؟!
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۱)
- فروردين ۱۴۰۳ (۳)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱)
- بهمن ۱۴۰۲ (۴)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آبان ۱۴۰۲ (۳)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱)
- اسفند ۱۴۰۱ (۱)
- بهمن ۱۴۰۱ (۹)
- دی ۱۴۰۱ (۱۰)
- آذر ۱۴۰۱ (۳)
- آبان ۱۴۰۱ (۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۱)
- مرداد ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۱)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۲)
- فروردين ۱۴۰۱ (۲)
- دی ۱۴۰۰ (۲)
- آذر ۱۴۰۰ (۲)
- آبان ۱۴۰۰ (۱)
- شهریور ۱۴۰۰ (۱)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱)
- خرداد ۱۴۰۰ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۲)
- دی ۱۳۹۹ (۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۲)
- مهر ۱۳۹۹ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۳)
- فروردين ۱۳۹۹ (۲)
- اسفند ۱۳۹۸ (۴)
- بهمن ۱۳۹۸ (۵)
- آبان ۱۳۹۸ (۱)
- خرداد ۱۳۹۸ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱)
- فروردين ۱۳۹۸ (۴)
- اسفند ۱۳۹۷ (۳)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۷ (۱)
- آذر ۱۳۹۷ (۲)
- آبان ۱۳۹۷ (۲)
- مهر ۱۳۹۷ (۶)
- شهریور ۱۳۹۷ (۷)
- مرداد ۱۳۹۷ (۷)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۴)
- بهمن ۱۳۹۵ (۵)
- دی ۱۳۹۵ (۲)
- آذر ۱۳۹۵ (۱۴)
- آبان ۱۳۹۵ (۸)
- مهر ۱۳۹۵ (۸)
- شهریور ۱۳۹۵ (۱)
- دی ۱۳۹۴ (۲)
- آذر ۱۳۹۴ (۴)
- آبان ۱۳۹۴ (۷)
- مهر ۱۳۹۴ (۲)
- شهریور ۱۳۹۴ (۱۰)
- مرداد ۱۳۹۴ (۱۳)
- تیر ۱۳۹۴ (۱۵)
- خرداد ۱۳۹۴ (۱۷)
آخرین مطالب
- ۰۳/۰۲/۰۲نصف جهانی بداخلاق
- ۰۳/۰۱/۱۸رحممان کن
- ۰۳/۰۱/۱۴بیخیال شو لطفا
- ۰۳/۰۱/۱۴گر دوست دشمن است...شکایت کجا بریم؟
- ۰۲/۱۲/۰۸نامه۶
- ۰۲/۱۱/۲۸نامه ۵
- ۰۲/۱۱/۲۴نامه۴
- ۰۲/۱۱/۲۳نامه ی۳
- ۰۲/۱۱/۲۰هعی
- ۰۲/۱۰/۲۶نامه ۲
این روزها ...
صبح ها مادرِ درونم از خواب بیدار میشه و برای دختر بچه درونم که هر روز باید بره و با ترس هاش مقابله کنه و بجنگه لقمه و چای آماده میکنه و میذاره تو کیف دختر بچه ...
هر روز دارم با استرس هام و ترس هام روبرو میشم و ضعیفم ...بقول عمه آدم ضعیف بدرد هیچکس نمیخوره حتی بدرد خودش
ضعیفم در برخورد بی تعارف با آدمها خجالتیم و میترسم
راستش از اولی که اومدم اینجا با خودم عهد بسته بودم که اینجارو از خودم ندونم و هر اتفاقی افتاد براش آماده باشم ولی نیستم ...بخاطر تروماهایی که دارم کوچکترین واکنش ها بهم اضطراب میده ...کوچکترین حرفها ...کوچکترین اتفاقات ...
آرزو میکردم کاش ادامه نمیدادم این راه رو...برای ادامه دادن بایستی قوی باشی ... من نیستم ...باید انرژی داشته باشی ...من ندارم ...باید نترسی...من میترسم
این روزها با آقای م.م سروکار دارم ... یکسری نکاتش رو مخم رفته و نمیدونم قراره چی پیش بیاد ...
پ.ن: شاید معجزه تو ادامه ندادن بود از همون ۹۸ ...کاش ادامه نمیدادم و این زنجیره باطل قطع میشد
خسته شدم ...رایتش خیلی زود خسته شدم... نمیدونم ادامه مسیر رو چه شکلی برم ...و چه شکلی باید پیش رفت ...
مثل همیشه ازت میخوام که کمکم کنی رفیق ...من یه تنه نمیتونم ...هیچ کاری رو نمت
