میجویمت؟

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

همدرد

پریروز یکی از بدترین روزهای زندگیم بود 

اگر به یک رشته وصل بودم اون رشته هم بریده شد 

حالا دوباره اون حملات پنیک و اون میل به خوابیدن های ادیکتیو برگشتن ، تازه از شرشون خلاص شده بودم 

علیرضا امروز یه چیز نوشت که حس کردم شاید تو جهان اون امروز همدرده 

:"همیشه زود خسته شدم 

زود کم آوردم 

زود وا دادم 

کم جنگیدم " 

هم خسته ام ، هم وا دادم ، هم از درون و بیرون شکستم ، هم کم آوردم ، این دوره از زندگیمو خیلی بد شروع کردم 

به افتضاح ترین حالت ممکن 

بدجور حالم بده و ترسیدم و اضطرابم برگشته 

دقیقا حال علیرضام دوست ندارم دیگه هیچ کاری کنم 

به شدت خسته ام 

روانم مخدوشه 

معنای وا دادگیو دارم با جونم لمس میکنم

پ.ن: امیدوارم باعث این حالم به همین درد گرفتار شه یکروز