امروز خبر خیلی دردناکی شنیدم ...
تو جاده چالوس کوه ریزش کرد رو ماشینِ امید و امید و خانوادش پرپر شدن ...
امید فامیل دورمون بود ولی فکرش از صبح داره رو مغزم سنگینی میکنه...
فکر پسر ۴ سالش...فکر خانوادش که الان قلبشون یه پارچه آتیشه ...
پ.ن:
اگر دوست داشتید صفحه ی اینستاگرامم رو دنبال کنید ...چون احتمالا دیگه کمتر به وبلاگ سر میزنم
آی دی : thegirlfromautumn
آدرس:instagram.com/thegirlfromautumn
یه لحظه از عصبانیت داشتم میلرزیدم
سر چیزی که اصلا بهم ربطی نداشت تا مرز گریه کردنم رفتم ...
نمیدونم این داستانها کی درست میشه...
یکی دیگه میمیره جنگ و دعواش مال ماست
یکی دیگه عروسی میکنه دعواش مال ماست
یکی دیگه یه کاری میکنه ناراحتیش واسه منه
به معنای واقعی کلمه کشش ندارم دیگه...
این وقتا دلم میخواد بتونم از همه دل بکنم سر بذارم به بیابون
پ.ن: خیلی ناراحتم
خدایا خودت بخیرکن واقعا عاجزانه ازت طلب میکنم این قضیه رو بخیر تمومش کن
