طول عمر مادراشون صلوات...به یاد قهرمان های گمنام و دست بسته

فقط اومدم اینجا بنویسم به یاد صدو هفتاد و پنج تا نه ،به یاد همه ی  دویست و بیست هزار تا شهیدی که ...بگذریم ...مینویسم به یاد همه ی باغیرتا...

اول از صدو هفتاد و پنج تا غواص دست بستمون:

دمتون گرم ...دمتون گرم...دمتون گرم

بعد هم به یاد تمام دویست و بیست هزار تا شهید ایرانمون:

شهدا ما شرمنده ایم

دمتون گرم خیلی باغیرتید ...شما ها اصلا از جنس ما زمینیا نبودید ...جاتون تو همون آسمونه 

سی ساله اتاقتو دست نزده، قفس قناریاتو دون می ده

قاب های عکساتو دستمال می کشه، چین های پیشونیش رو نشون می ده

از امامزاده که برمی گرده، شاخه گل تو لیوان آب می ذاره

سفره شو پهن می کنه توی ایوون و واسه تو هم یه بشقاب می ذاره

زنگ خونه اش رو که هر بار می زنن، پیره اما یهو پر در می آره

سی ساله چادرشو سر می کنه، سی ساله چادرشو در می آره

حیات خونه رو تا برگردی، با چه ذوقی چراغون کرده واست

دیشب هم نبودی، رفت خونه بخت؛ دختری رو که نشون کرده بود واست

پیرزن می دونه برمی گردی، خونه رو پر می کنی با خنده هات

همین که تو محل می پیچه، جمعه شب ها عطر آش پشت پات

یه غمایی توی این دنیا هست، دل رو کوره ، چشم رو دریا می کنه

جیگر مادرا تاول می زنه، کمر باباها رو تا می کنه

پهلوونای محله رفتن و مادرا موندن و کوه خاطرات

اونا که توی بهشتن، اما طول عمر مادراشون صلوات