خدا! ... تو بمان

تو بمان 

که من همیشه دلم قرص باشد 

که پایم نلرزد

که ...

که دوباره رها نکنم

که اگر شرایط بر من سخت شد بدانم تو همیشه هستی و همیشه دست روی شانه هایم میگذاری میگویی "محکم باش..."

که اگر همه چیز خراب شد ، آرام باشم که هستی...که بلدی چه کار کنی ...که بلدی خراب کاری مرا درست کنی ...که رحیمی...که رفیقی...

که اگر همه چیز خراب شد ...تو فقط میتوانی درست کنی ...و تو انقدر بزرگی که...

پ.ن: 

خدایا 

نمیدانم چه شد که به اینجا رسیدم

من داشتم همه چیز را فراموش میکردم ...ولی چرا؟ خدایا من فقط نگاه و مهر و عشق تو را میخواهم برای ادامه رفیق جان