که گر مراد نیابم ...

نمیدونم چجوری ؛ با چه ترفندی ، اصلا شدنیه یا نه ولی کاش یه روزی از این وضعیت و استرس همیشگی دربیام 

کاش یه ردزی درست شه 

دلم میگیره از این همه تضاد و پارادوکس 

که فقط تنها کاری که از دستم برمیاد همین راهیه که دارم میرم ... به راهِ بادیه رفتن به از نشستن باطل که گر مراد نیابم ...

کاش یه روزی دستمو بگیری و نجاتم بدی ... میدونی از خیلی چیزا دست کشیدم ولی باز هنوزم آخرین پناهم خودتی وقتی دیگه انقد پرم که نمیدونم به کی چی بگم ... انقد یهو همه چی حجوم میاره که فقط دلم از زمین و زمان میگیره و تا سر حد نا امیدی پر میشم 

کاش دستمو بگیری